ابزار هدایت به بالای صفحه

به گزارش مشرق، نفیسه سادات موسوی شعری سروده است از زبان همسری جامانده در "حادثه منا" که آن را در زیر می خویم :

***

  چمدان را که جمع می‌کردیم،

هرکسی یک نفس دعا می‌خواست

پسرت عاقبت به خیر شدن

دخترت اذن کربلا می‌خواست...

اسم‌ها را نوشته بودی تا،

هییچ قولی ز خاطرت نرود

مرد همسایه شیمیایی بود،

همسرش وعده‌ی شفا می‌خواست!

من که این سال‌ها قدم به قدم،

پا به پای تو زندگی کردم

در خیالم دمی نمی‌گنجید،

دل بی طاقتت چه‌ها می‌خواست...

تو شهادت مقدرت بوده،

گرچه از جنگ زنده برگشتی

ملک الموت از همان اول،

قبض روح تو را مِنا می‌خواست!

عصر روز گذشته در عرفات،

در مناجات عاشقانه‌ی خود

تو چه گفتی که من عقب ماندم؟؟

که خدا هم فقط تو را می‌خواست؟!!!

ما دوتن هر دو همقدم بودیم،

لحظه لحظه کنار هم بودیم

کاش با هم عروج می‌کردیم،

کاش می‌شد...

اگر

خدا

می‌خواست...

...اللَّهُمَّ فَإِنَّا نَشْهَدُ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ یَوْمَ حُلُولِ الطَّامَّةِ أَنَّهُ لَمْ یُذْنِبْ ذَنْباً وَ لَا أَتَى حُوباً وَ لَمْ یَرْتَکِبْ مَعْصِیَةً وَ لَمْ یَضَعْ‏ لَکَ طَاعَةً وَ لَمْ یَهْتِکْ لَکَ حُرْمَةً وَ لَمْ یُبَدِّلْ لَکَ فَرِیضَةً وَ لَمْ یُغَیِّرْ لَکَ شَرِیعَةً وَ أَنَّهُ الْهَادِی الْمُهْتَدِی‏ الطَّاهِرُ التَّقِیُّ النَّقِیُّ الرَّضِیُّ الزَّکِیُّ اللَّهُمَّ أَعْطِهِ‏ فِی‏ نَفْسِهِ‏ وَ أَهْلِهِ وَ وُلْدِهِ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ أُمَّتِهِ وَ جَمِیعِ رَعِیَّتِهِ مَا تُقِرُّ بِهِ عَیْنَهُ‏ وَ تَسُرُّ بِهِ نَفْسَهُ وَ تَجْمَعُ لَهُ مُلْکَ الْمُمْلَکَاتِ‏کُلِّهَا قَرِیبِهَا وَ بَعِیْدِهَا وَ عَزِیزِهَا وَ ذَلِیلِهَا حَتَّى یُجْرِیَ حُکْمَهُ‏ عَلَى کُلِّ حُکْمٍ وَ تَغْلِبَ‏ بِحَقِّهِ کُلَّ بَاطِلٍ

ترجمه:
یونس بن عبدالرحمن از امام رضا(علیه السلام) نقل کرده که آن حضرت امر فرمودند که با این دعا حضرت صاحب الامر(مهدى علیه السلام) را دعا کنید: (...) خدایا ما براى او گواهى دهیم در روز قیامت و روز وقوع آن حادثه بزرگ که براستى او گناهى مرتکب نشده و دست به کار زشتى نزده و مرتکب معصیتى نشده و هیچ فرمانبردارى تو را وانگذارده و حرمتى را از تو هتک نکرده و واجبى را تغییر نداده و آیینى را به هم نزده و اوست راهنماى راه یافته پاک پرهیزکار پاکیزه پسندیده و زبده خدایا برای خودش و فرزندانش و یارانش و پیروانش و افراد نزدیک و دورش و دشمنانش و تمامی مردم دنیا آنچه را که سبب خشنودی و شادمانی اوست به او ببخش و او را به بالاترین آرزویش در دنیا و آخرت برسان زیرا که تو بر هر چیزی توانایی. و گردآورى براى او فرمانروایى همه ممالک را نزدیک ودورش را و نیرومند و خوارش را تا این که حکم و فرمانش را فوق همه حکم ها جارى کنى و بوسیله آیین حقّ او هر باطلى را مغلوب گردانى.

******

امام خامنه ای :

پروردگارا! ما را مشمول دعاى ولىّ‌عصر ارواحنافداه قرار بده. اگر آن بزرگوار یک دعا در حق ما بکند و گوشه‌ى چشمى نشان دهد، همه‌ى مشکلات ما حل خواهد شد. پروردگارا! مشکلاتى داریم که با دعاى ما (یعنى با دعاى امثال من) معلوم نیست حل شود. آن مشکلات، با دعاى امام زمان حل مى‌شود. پروردگارا! به حق محمّد و آل محمّد، اى مالک قلوب، به قلب منوّر و مطهّرِ آقاىِ ما و سیّد ما و امام و صاحب ما بینداز که ما امت مسلمان را در شب قدر دعا کند! پروردگارا! دعاى او را در حقّ ما مستجاب کن.اللهم اطفى فى نفسه و ذریته و شیعته و رعیته و خاصته و عامته و عدوه و جمیع اهل الدنیا، ما تقرّبه عینه و تصرفه نفسه. ۱۳۷۲/۱۲/۱۳

كتاب: زندگانى امام جواد (ع) ص 126

در مورد شهادت امام جواد ( عليه السلام) يك دسته از روايات مى‏گويند آن حضرت به دست همسرش ام الفضل، دختر مأمون، به اشاره معتصم مسموم گشت. ولى روايتى ديگر مى‏گويد: بعد از آنكه معتصم امام را به بغداد طلبيد... به وسيله «اشناس» شربتى از پرتقال براى امام فرستاد و اشناس به او گفت: پيش از شما اميرالمؤمنين به احمد بن ابى داوود و سعيد بن خضيب و گروهى از بزرگان از اين شربت نوشانيده و امر كرده است شما هم آن را با آب يخ بنوشيد. اين بگفت و يخ آماده كرد. امام فرمود: در شب آن را مى‏نوشم. اشناس گفت: بايد خنك نوشيده شود و الان يخ آن آب مى‏شود و اصرار كرد و امام ( عليه السلام) با علم به عمل آنان آن را نوشيد .

هنگامی که موسی بن جعفر پس از سالها حبس در زندان هارونی مسموم و شهید شد، در قلمرو وسیع از سلطنت عباسی اختناقی کامل حکمفرما بود. در آن فضای گرفته که به گفته ی یکی از یاران علی بن موسی علیه السلام "شمشیر هارون خون می چکید" بزرگترین هنر امام معصوم و بزرگوار ما آن بود که توانست درخت تشیع را از گزند طوفان حادثه ، به سلامت بدارد و از پراکندگی و دلسردی یاران پدر بزرگوار مانع شود. با شیوه ی تقیه آمیز شگفت آوری جان خود را که محور و روح جمعیت شیعیان بود حفظ کرد و در دوران قدرت مقتدرین خلفای بنی عباس و در دوران استقرار و ثبات کامل آن رژیم، مبارزات عمیق امامت را ادامه داد. تاریخ نتوانسته است ترسیم روشنی از دوران ده ساله ی زندگی امام هشتم در زمان هارون و بعد از او در دوران پنج ساله ی جنگهای داخلی میان خراسان و بغداد به ما ارائه کند، اما به تدبر میتوان فهمید که امام هشتم در این دوران همان مبارزه ی درازمدت اهل بیت را که در همه اعصار بعد از عاشورا استمرار داشته با همان جهت گیری و همان اهداف ادامه میداده است.

با عرض سلام و خوش آمد گویی به وبلاگ بــــــــاب الجــــواد

***

برای استفاده بهتر و خوانا بودن بهتر مطالب در صورت نداشتن فونت  B Nazanine میتوانید از لینک زیر جهت دانلود این فونت استفاده کنید :

پیروى از امام رضا علیه السلام‏

قبل از انقلاب براى تبلیغ و کلاس دارى به شهرستان خوانسار رفتم، امّا از جلسات استقبالى نشد. یک روز در حمّام عمومى بودم که جوانى براى زدن کیسه به پشتش از من کمک خواست. یک لحظه به ذهنم رسید که امام رضا علیه السلام هم در حمام چنین کارى کرد. بدون تأمل کیسه و صابون را گرفته و کمک کردم.

من زودتر از او از حمّام بیرون آمده ولباس هایم را پوشیدم، او وقتى مرا با لباس روحانیّت دید جلو آمد و شروع به عذرخواهى کرد. گفتم: اشکالى‏ ندارد، من به وظیفه ‏ام عمل کرده ‏ام. پول حمام او را هم حساب کردم.

از حمّام که بیرون آمدیم گفت: حاج‏ آقا! مرا خجالت دادید، من هم باید براى شما کارى بکنم.

گفتم: من احتیاجى ندارم، ولى داستان آمدنم به خوانسار و استقبال نکردن از کلاس را برایش تعریف کرده و از هم جدا شدیم.

از آن روز به بعد دیدم جلسه شلوغ شد و جوانان بسیارى شرکت کردند، متوجّه شدم که این به برکت تقلید از امام رضا علیه السلام و تأثیرپذیرى و پى‏گیرى آن جوان بوده است.

 توّسل به امام رضا علیه السلام‏

سال‏ هاى قبل از انقلاب که تازه براى جوانان کلاس شروع کرده و در کاشان جلسه داشتم، به قصد زیارت امام رضا علیه السلام به مشهد رفتم. در حرم به امام عرض کردم: چه خوب بود این چند روزى که اینجا هستم جلسه و کلاسى مى‏ داشتم.